وقـتـی هـلال مــاه خــدا آشـکــار شـد            مـاه خــدا، امـام زمـان روزه دار شـد

طوبای خیر و برکت شعبان به گُل نشست            قـرآن شـکـوفـه داد و زمـان بهـار شد

مـاه ضـیـافـت است بـیـایـیـد بـنـدگـان            امـروز سمت بـنـده خـدا بـیـقـرار شـد

فرمود مصطفی که در این ماه بنـدگی            شیطان به دست حضرت رحمان مهار شد

دست کـریم، در رمضان عبد می‌خرد            سی روز روزه ضامنت از دست نار شد

خمس عـشر، دعای ابوحـمزه و سحر            بـنـده چـقــدر مـحـرم پـروردگـار شـد

با ذکر یا عـلی و عـظـیم پس از نـماز            ذکـر عـلـی عــلـی دلـم بـیـشـمـار شـد

شکـر خـدا به سـفـرۀ افـطار شیعـیـان            وقت غـروب دست حسن نان بیار شد

داغ حسین با عـطش روزه گُر گرفت            عـطـشان شدیم، سیـنـۀ ما داغـدار شد

لب تشنه بود از فرس افتاد و بعد از او            زیـنب به روی ناقـۀ عریان سوار شد